dinsdag 14 september 2010

Een tompouce kan altijd!

Het is alweer een paar dagen terug dat ik wat heb kunnen schrijven.
Maar nu ik er weer tijd en inspiratie heb .. is er dan ook een hoop te vertellen.
Ten aller eerste wil ik Joeri bedanken! hij is een nieuwe vriend van mij en striptekenaar..aan hem heb ik dan ook mijn blog pic te bedanken! dus Joeri je bent een topper, Bedankt!

Verder wil ik beginnen bij een geweldig Elandsgracht Festival afgelopen zaterdag.Wat een lol.
Samen met mijn tante Petra, haar man Milko en mijn kleine neefje Fransie zijn we van tevoren wat gaan eten bij mijn Tante willie. Laat ik je even wat vertellen over hoe jordaneze families werken. Ze houden van koken , veel koken en dus veel eten. Als je niets zou nemen is het onbeleefd en denken ze dat je ziek bent of nog erger,  dood gaat! Er is altijd eten, Veel eten!
Tante Willie en ik
We zaten nog niet aan de soep met broodjes en gehaktballen en mijn tante bood me al mijn eerste tompouce aan. en waarom ook niet? was het maar altijd zo makkelijk! Dat je tijdens je ontbijt een tompouce neemt,in de middag en tusendoor tijdens je avond eten!? Volgens de familie kan een tompouce altijd, een petit fourtje trouwens ook. Als er verdriet is, zoals bijvoorbeeld Liefdes verdriet, dan word er standaart taart gehaald, en bij 90 procent van alle vrouwelijke familie leden is deze traditie heilig en de oplossing voor alles. In het weekend is er dan ook altijd iets van gebak... want tsja Het is weekend!  maarrr genoeg over taartjes.
Na al het eten en een goede bodem was het tijd geworden voor polonaises en het echte hoswerk!  Want je kunt veel zeggen.. maar de jordanezen weten hoe ze moeten feesten! Wat een gezelligheid! Een grote familie! Mijn tante en oom hebben nog een dansje gewaagd en iedereen stond toe te juichen!  na een geweldige avond liepen we terug naar het appartement van de familie. Onderweg in een melige bui gooide ik en mijn tante de welbekende quotes eruit! IK: Ga nog effe met je enge nekkie, tante: jij dan met je platte naad.. voorbijganger op scooter: wat zeg je tegen me?! ik: ja met je enge nekkie! EN toen gebeurde er iets wat me nog nooit eerder was overkomen! Ik werd volop in men smuicheltje gespuugd.. vollop.. het was zo een kwatje wat lekker vanuit het achterste van zen keel was gerocheld en droop dan ook heel langszaam langs mijn gezicht.  Mijn oom scheurde letterlijk uit zijn panty! zijn tanga slip sprong spontaan.. van het een kwam het ander en voor ik het wist drukte ik op alle deur bellen en zat ik achter een plantenbak .. nee ik ben niet echt stoer en heb nog nooit gevochten. gelukkig heb ik een sterke oom en is de engerd op de scooter snel weggejaagd op zijn zachtst gezegd. NOOOIT had ik zoiets meegemaakt! ik ben best open van mezelf en zie er naar mijn eigen idee niet erg gevaarlijk noch agressief uit. Dusss ja zo zie je maar weer.. niet iedereen kan een goede zin als: ''ga nog effe! met je enge nekkie'' waarderen. Ik stop hem in de categorie ''geen gevoel voor stijl''  .. Na deze gebeurtenis vond ik mezelf de volgende dag hossend en zingend in een polonaise samen met chiel in het koeckersland. Totaal nog in de stemming hebben we het Pannekoeckershuys weer volledig op zijn kop gezet! Tussendoor nog even bij het ADC een stoet kinderen voorzien van chips en chocolade, en vandaag nog even inkopen gedaan met mijn baas voor de ICEBar. Heel erg wennen deze levensstijl maar het komt allemaal goed. Deze week word super hectisch met 2 audities en nog een verassing! Ik heb iemand ontmoet die toch wel erg speciaal voor me is, en de afgelopen weken veel tijd mee heb doorgebracht. Ben van plan diegene te gaan verassen! ik hou van mensen verassen! Dus wish me Luck :-D .. Wat kan het leven toch verassend zijn en wat zijn sommige mensen toch leuk.er zijn ook kwattende stomme ontwetende mensen maar over het algemeen..zijn er allemaal nieuwe mensen om me heen die ik beter wil leren kennen en sommige zelfs bij me zou willen houden!  Je hebt dagen met terasjes,en muffins delen, Natgeregend door de stad lopen met glazen vol wodka en je pink omhoog en Dan zijn er natuurlijk nog gekke treinreisjes met een nieuwe collega waarmee je veel gemeen hebt... En tsja in een wereld waar Tompoucen elk moment van de dag kunnen, bestaan dromen ook nog! :-D

Geen opmerkingen:

Een reactie posten